Kelime anlamı olarak koçluk ”coaching”; birini, bir yerden bir yere götürme anlamına gelir. Koçluk; istenen performansa ulaşmak için, koç (coach) ve danışan (coachee) arasında kurulan planlı bir gelişim ilişkisidir.
Geleneksel eğitimde bireysel farklılıklar göz ardı edilerek ortak bir içerik sunulmakta, bu içeriğin öğrenenler tarafından aynı ölçüde kazanılması beklenmektedir. Geleneksel eğitim anlayışında her şey önceden belirlenmiştir; amaçlar, hedefler, süreçler, yöntemler, teknikler… Fakat bu anlayışın günümüzde işlevsel olmadığını söylemek mümkündür. Öğrenci koçluğunda amaç öğrenciye bilgi yığmak değil, öğrencinin bilgiyi anlayabilmesi, kavrayabilmesi gerektiğinde kendi başına bağlantılar kurarak bilgi üretebilmesidir. Gerçekten eğitimin birinci işlevi, çocuğa gerektiğinde bilgiyi nereden nasıl öğrenebileceğine ait temel becerileri, yani “öğrenmeyi öğretmesi”; ikincisi, çocuğun zihinsel üretimini, yaratıcılığını geliştirici yöntemleri kazandırmasını sağlamaktır.

   Koçluk sisteminde esas olan okuduğunu anlayan, anladığını yazılı ve sözlü ifade eden, özgüvenli, analitik düşünme becerilerinin yanında sorun çözme yetenekleri gelişmiş, koyduğu hedeflere ulaşma yolunda karalılıkla doğru eylem adımları atan, planlı çalışan, zamanı iyi yöneten, aktif, dinamik, heyecanlı gençler yetiştirmektir. 

   Eğitim koçluğu öğrenci ve öğrenci koçunun arasındaki üç birliğidir. Öğrencinin okul yaşamı, aile yaşamı ve sosyal yaşamının olumlu yönde etkilenmesini hedefleyen, başından sonuna değin güven ve gizlilik esasına dayanan bir süreçtir.